Η Καρυάτιδα που…διαβάζει εφημερίδες!

Γύρω της ο κόσμος ξεκοκκαλίζει γίδες βραστές και κοκκόρια κοκκινιστά κι εκείνη ξεκοκκαλίζει…εφημερίδες!

Ό,τι εφημερίδα βρει μπροστά της, αρκεί να είναι ελληνική.

Κάθεται πάντα στην ίδια θέση στη μέση της μεγάλης αίθουσας του “Αρδάμη”, που δεσπόζει στον δημόσιο δρόμο Τρίπολης-Σπάρτης λίγα χιλιόμετρα από τις Καρυές της Λακωνίας.

Καρυάτιδα και η πρωταγωνίστρια αυτού του άρθρου, γερασμένη, μικρόσωμη, μαυροφορεμένη δεν αφήνει ούτε ένα “και” να της ξεφύγει από την εφημερίδα που διαβάζει χωρίς γυαλιά.

Ο κόσμος γύρω της τρώει και συζητάει επί παντός επιστητού, αλλά για τη γριούλα Καρυάτιδα δεν υπάρχει τίποτα άλλο μέσα στην αίθουσα εκτός από τον εαυτό της και την εφημερίδα που διαβάζει, όπως ακριβώς την διαβάζουν οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι και μάλιστα οι επιτελικοί!

Όπως ακριβώς διάβαζε τις εφημερίδες ο αείμνηστος Αλέκος Φιλιππόπουλος!

Στο τραπέζι μπροστά της δεν υπάρχει τίποτα. Απολύτως τίποτα.Η γριά Καρυάτιδα δεν πίνει ούτε καφέ, ούτε τσάϊ, ούτε κάποιο άλλο ρόφημα.

Μόνο διαβάζει, διαβάζει, διαβάζει και δείχνει ευτυχισμένη.

Δεν γνωρίζω πως πηγαίνει από το χωριό στον “Αρδάμη”. Με τα πόδια; Με το αυτοκίνητο κάποιου γείτονα ή κάποιου συγγενικού προσώπου; Μπορεί να έχει και κάποια φιλική σχ έση ή κάποια συγγένεια με τον Αρδάμη και να την παίρνει εκείνος μαζί του στο μαγαζί για να βγαίνει από την κλεισούρα του σπιτιού της.

Καταβροχθίζω τη “σουλτάνα” μου (τοπικό γλυκό που μοιάζει με τον μπακλαβά), κοιτάζω τη γιαγιά επίμονα και σκέφτομαι:

“Πως θα ήτανε άραγε πριν εξήντα-εβδομήντα χρόνια ντυμένη νύφη αυτή η Καρυάτιδα”;