Καπετάνιος και λαθρεπιβάτης

“Καπετάνιος και λαθρεπιβάτης, σ΄ακυβέρνητο σκάφος γλιστρώ…”.

Όλο το σπάραγμα της ζωής σε λίγες λέξεις.

Στους “Λωτοφάγους” του Χρήστου Παπαναγιωτόπουλου μελοποιημένους από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και ερμηνευμένους μοναδικά από μια πλειάδα διακεκριμένων τραγουδιστών.

“Καπετάνιος και λαθρεπιβάτης που ν΄ανοίξω δεν ξέρω πανιά…”.

Όλη η αγωνία της ανασφάλειας σ΄ένα κόσμο που σήμερα είσαι πρώτος και αύριο τελευταίος! Σ΄ένα κόσμο που σήμερα όλοι κοψομεσιάζονται κάνοντάς σου βαθειές υποκλίσεις και αύριο σε προσπερνούν με περιφρόνηση!

“Καπετάνιος και λαθρεπιβάτης, σ΄ακυβέρνητο σκάφος γλιστρώ, στο κατάρτι ψηλά ισορροπώ της ζωής της οργής σχοινοβάτης…”.

Όλος ο τρόμος του τέλους που έρχεται. Να΄το, έρχεται…Και το τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου με τρόπο μοναδικό.

Να΄το, ερχόταν το τέλος και…

“Πόλεμο ακήρυχτο έκρυβε το ψέμα…”.

Να΄ το, ήρθε το τέλος και…

“Το αντίο σκάλωσε πάνω στο λυγμό”. μοναδικά κι αυτό ερμηνευμένο από τον Γιώργο Μαργαρίτη.

Και τώρα;

“Ένα δάκρυ κιμωλία”…

” Αν έλυνες τον κόμπο στο λαιμό σου, το τραύμα μου θα άγγιζες. Αν άντεχες και μια φορά να χάσεις τα σκήπτρα θα επέστρεφα. Αν τόλμαγες τα τείχη σου να ρίξεις, το βλέμμα δεν θα απέστρεφα…” ερμηνευμένο επίσης με μοναδικό τρόπο από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

Μοναδικός ήταν και ο χώρος, όπου παρουσιάστηκε το CD με τα μελοποιημένα ποιήματα του Χρήστου Παναγιωτόπουλου: Το PUBLIC στην πλατεία Συντάγματος, που γέμισε από κόσμο και αγάπη, όπως διαπίστωσαν όσοι παρακολούθησαν την παρουσίαση.

Με την ίδια αγάπη εύχομαι στον Χρήστο πάντα τέτια και σ΄ανώτερα.