Πέφτει η βαβυλώνα
Τι «καλή χρονιά» να ευχηθώ στους αναγνώστες αυτής της ιστοσελίδας, που κινδυνεύουν (πολλοί από αυτούς) να στηθούν μέσα στο 2013 στις ουρές των λαικών συσσιτίων, όπως εκείνος ο άνεργος και άστεγος 45χρονος μαθηματικός, που είδα τις προάλλες στην τηλεόραση στημένο στην ουρά μπροστά στη μεγάλη κατσαρόλα της αλληλεγγύης και της φιλανθρωπίας;
«Εμένα η ζωή μου έχει τελειώσει» τον άκουσα να λέει στον δημοσιογράφο, που έκανε το ρεπορτάζ και έγινα κομμάτια.
Τι «καλή χρονιά» να ευχηθώ στους αναγνώστες αυτής της ιστοσελίδας, που δηλητηριάζονται από την αιθαλομίχλη των εκατομμυρίων καυσόξυλων, που καίγονται στις σόμπες και στα τζάκια, αφού οι τιμές του πετρελαίου θέρμανσης έχουν φτάσει στη στρατόσφαιρα;
Τι «καλή χρονιά»;
Τι παραμύθια;
Είναι καλύτερη, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μια «ασπιρίνη» αισιοδοξίας, η «ασπιρινούλα» που έχω «διαλύσει» σε ανέκδοτο ποίημά μου, που έχει τον τίτλο «Η Βαβυλώνα».
Διαβάστε το και πάρτε βαθειά ανάσα:
Η Βαβυλώνα
Πέφτει, πέφτει
η Βαβυλώνα η μεγάλη.
Ευφραίνου επ’ αυτήν, ουρανέ.
Ευφραίνου.
Πρόσταξε «πυρ ομαδόν»
στις αστραπές, στους κεραυνούς και στις βροντές σου.
Άδειασε όλα τα νερά σου
πάνω στους ανοιχτούς βόθρους
της Βαβυλώνας της μεγάλης.
Έπεσε, έπεσε
η «πύλη του θεού».
Ποτάμια οργισμένα
σαρώνουν την πόλη.
Ποτάμια που τρέχουν αφρίζοντας.
Ποτάμια που κουβαλάνε
κουρελόχαρτα με νόμους του Χαμουραμπί,
τοξικά ομόλογα,
άνθη από τους κρεμαστούς κήπους
του Ναβουχοδονόσορα,
κομμένα κεφάλια δουλοκτητών,
τραπεζιτών, τοκογλύφων
και golden boys.
Ποτάμια που κουβαλάνε
ξεριζωμένα νύχια και δόντια
καταχραστών και πλαστογράφων.
Έπεσε, έπεσε
η Βαβυλώνα η μεγάλη.
Ευφρανθείτε επ’ αυτήν
σκλάβοι του μεροκάματου,
άνεργοι, άστεγοι, πεινασμένοι,
που ανοίξατε τα μάτια σας και είδατε,
ανοίξατε τα αφτιά σας και ακούσατε,
ανοίξατε τα δάχτυλά σας
και αγγίξατε τα σημάδια των καρφιών,
ανοίξατε την καρδιά σας
και αδειάσατε τον φόβο και τον τρόμο.
30 Δεκεμβρίου 2012