Τρε μπιεν!

Μακρυγιάννης αμίμητος! Μακρυγιάννης αναντικατάστατος! Μακρυγιάννης διδακτικότατος!

Στα απομνημονεύματά του ξεχώρισα μια συνομιλία του με τον Γάλλο ναύαρχο Δεριγνύ πριν από τη μάχη στους Μύλους της Αργοναυπλίας τον Ιούνιο του 1825, όπου λίγοι Έλληνες μαχητές νίκησαν το ασκέρι του Αιγύπτιου πασά Ιμπραήμ και όπου ο Μακρυγιάννης τραυματίστηκε στο χέρι.

Ο Δεριγνύ (“Ντερνύς” τον αποκαλεί ο Μακρυγιάννης) επισκέφτηκε τους Μύλους τις μέρες που οι Έλληνες έφτιαχναν τους προμαχώνες για τη μάχη, στην οποία ο Γάλλος ναύαρχος ήταν “αυτόπτης”.

Απολαύστε την αφήγηση του Μακρυγιάννη:

“Εκεί οπούφκιανα τις θέσες εις τους Μύλους, ήρθε ο Ντερνύς να με ιδή. Μου λέγει:” Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσες είναι αδύνατες. Τι πόλεμο θα  κάνετε με τον Μπραίμη αυτού;”. Του λέγω: ” Είναι αδύνατες οι θέσες και εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει και θα δείξωμεν την τύχη μας σ΄αυτές τις θέσες τις αδύνατες κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραίμη, παρηγοριόμαστε μ΄έναν τρόπο, ότι η τύχη μάς έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε.Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν και όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση οπού είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη και θα ιδούμεν την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς”. “Τρε  μπιεν”, λέγει κι αναχώρησε ο ναύαρχος”.