Συντάκτης: ΝΤΙΝΑ ΕΞΑΡΧΟΥ

Η Κλυταιμνήστρα μου αυτοκτόνησε. Δεν άντεξε φυλακισμένη στο παλάτι της μονάχη δίχως τον Αίγισθο και δίχως υπηρέτες με το μαστίγιο της εξουσίας της να δέρνει τοίχους και πατώματα. ‘Εδεσε το μαστίγιο θηλιά κι από...

Το άκουγα συχνά να το λέει ο μακαρίτης ο πατέρας μου -όταν στράβωνε το καλούπι- στους τεχνίτες των οικοδομών, στους ψήστες των αρτοποιείων, στους ραφτάδες, στους σιδεράδες: «Εδώ σε θέλω, μάστορα»… Μαστοράκι και ο...

Τι ζωή, παλιοζωή κι αυτή! Να μην έχει που να κοιμηθεί! Κι ούτε μύγα θηλυκιά να ‘ρθεί, να τη γδύσει και να τη χαρεί! Πρεπει να ‘βρεί νύφη με προικούλα… Και στην πόλη τη...

  Ήτανε ο παράδεισος το ωραίο περιβόλι; Ήτανε ο παράδεισος για εμάς που ζούσαμε εκεί ή για αυτούς που τον λιμπίζονταν απ΄έξω; “Αν φύγουμε απ΄τον μπαξέ που θα ξανάβρουμε τέτοια βερίκοκα και τέτοια σύκα”...

Ένα κορίτσι με ολοκόκκινο φουστάνι στου πατέρα τη γιορτή σ΄ένα παράνομο σπιτάκι σε οικόπεδο  “εκτός σχεδίου πόλεως” χτισμένο. Ένα κορίτσι με τις κοτσίδες του στεφάνι στο κεφάλι στου πατέρα τη γιορτή στο τραβηγμένο το...

Στα μόρτικα κομμένα τα μαλλιά σου χόρευε η μαγκιά σου, Βαλεντίνα. Γυναίκα εφτάστερη  με ανδρικό κεφάλι αχ, Βαλεντίνα ελευθερόστομη, τσαχπίνα,σωφερίνα. Σήμερα που σου έχουν φάει τα μαλλιά οι χημειοθεραπείες τι να σου λιμπιστούνε οι...

Σου φωνάζω. “Έλα ξανά ν’ αγκαλιαστούμε στον κήπο με τ’ αγάλματα”. Σου φωνάζω… Γιατί δεν απαντάς; Μήπως κουφάθηκες απ’τα γεράματα; Αν δεν κουφάθηκες θα τρέξεις να με συναντήσεις καλοντυμένος, ξυρισμένος με ανοιχτή αγκαλιά. Εγώ,...

Ιδιαίτερη χαρά μού έδωσε το γεγονός ότι τα ηνία του Εθνικού Θεάτρου τα πήρε στα χέρια του ο Θανάσης Παπαγεωργίου. Μου έδωσαν χαρά η αξιοκρατία με την οποία έγινε η επιλογή, αλλά και το...

        Η δεκαετία του 1950 έφευγε κι εκείνος καθόταν στο παγκάκι της πλατφόρμας του σιδηροδρομικού σταθμού με χειροπέδες κι ένα βαλιτσάκι δίπλα του. Είχε παχύ μαύρο μουστάκι και φορούσε σκούρο σακάκι, άσπρο πουκάμισο...

΄Εχω τρεις πατρίδες.            Η μία είναι η Ήπειρος.            Η πατρίδα της καταγωγής μου.            Το αίμα μου.            Τα γονίδιά μου.            Ήπειρος “βαρειά”!            Μια ανάσα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα.            Ζωντανοί, πυρωμένοι από νειάτα μού την κληροδότησαν οι γονείς...