Κατηγορία: ΑΝΕΚΔΟΤΑ

  Ήτανε ο παράδεισος το ωραίο περιβόλι; Ήτανε ο παράδεισος για εμάς που ζούσαμε εκεί ή για αυτούς που τον λιμπίζονταν απ΄έξω; “Αν φύγουμε απ΄τον μπαξέ που θα ξανάβρουμε τέτοια βερίκοκα και τέτοια σύκα”...

Ένα κορίτσι με ολοκόκκινο φουστάνι στου πατέρα τη γιορτή σ΄ένα παράνομο σπιτάκι σε οικόπεδο  “εκτός σχεδίου πόλεως” χτισμένο. Ένα κορίτσι με τις κοτσίδες του στεφάνι στο κεφάλι στου πατέρα τη γιορτή στο τραβηγμένο το...

Στα μόρτικα κομμένα τα μαλλιά σου χόρευε η μαγκιά σου, Βαλεντίνα. Γυναίκα εφτάστερη  με ανδρικό κεφάλι αχ, Βαλεντίνα ελευθερόστομη, τσαχπίνα,σωφερίνα. Σήμερα που σου έχουν φάει τα μαλλιά οι χημειοθεραπείες τι να σου λιμπιστούνε οι...

Σου φωνάζω. “Έλα ξανά ν’ αγκαλιαστούμε στον κήπο με τ’ αγάλματα”. Σου φωνάζω… Γιατί δεν απαντάς; Μήπως κουφάθηκες απ’τα γεράματα; Αν δεν κουφάθηκες θα τρέξεις να με συναντήσεις καλοντυμένος, ξυρισμένος με ανοιχτή αγκαλιά. Εγώ,...

Στο θάλαμο ανανήψεως εκείνου του γερμανικού νοσοκομείου… Εκεί γεννήθηκες… Ξυπνούσα από τη νάρκωση και δίπλα μου σε έβλεπα να γέρνεις πέρα-δώθε… Ξυπνούσα από τη νάρκωση κι έβλεπα το πλεχτό το κόκκινο που σου είχα...

Κι εγώ μπροστά στην ανθρακιά εστώσα και θερμαινομένη ανάμεσα στους υπηρέτες του αρχιερέα που με κερνούσανε τσιγάρα και με ρώταγαν: -Ποια είσαι εσύ; Πώς βρέθηκες εδώ; Κι εγώ δειλά τους απαντούσα: -Περνούσα, κρύωνα και...

Με τη μοτοσικλέτα έτρεχε στο χωματόδρομο και τραγουδούσε: «Δεν έχω δεύτερη ζωή…». Με τη μοτοσικλέτα έτρεχε στο χωματόδρομο κι η μοίρα του τον κυνηγούσε ολόγυμνη, ξεμαλλιασμένη μ’ ένα μαχαίρι ανάμεσα στα δόντια… Στο φρύδι...

Τζάμια ψηλά! Ανάμεσά μας… Τζάμια αόρατα απ΄την πάστρα! Ανάμεσά μας… Τζάμια τέρατα λογικής! Ανάμεσά μας… Τζάμια τέρατα ηθικής! Ανάμεσά μας… Πάνω τους τρέχω! Καταπάνω τους! Τα κάνω θρύψαλα! Πέφτω στην αγκαλιά σου αποκεφαλισμένη…

Χτένιζε τα μαλλιά της στο μπαλκόνι και τραγούδαγε: «Μακριά μαλλιά δεν κάνουνε για πόλεμο…». Χτένιζε τα μαλλιά της στο μπαλκόνι και ο Ρωμαίος από κάτω την παρακαλούσε: «Μη κόβεις τα μαλλιά σου, Ιουλιέτα μου…»....

Πέφτει η Βαβυλώνα η μεγάλη πέφτει. Ευφραίνου, ουρανέ, επ’ αυτήν ευφραίνου. Πρόσταξε, ουρανέ, «πυρ ομαδόν» στις αστραπές στους κεραυνούς και στις βροντές σου. Άδειασε όλα τα νερά σου στη βρώμα και στη δυσωδία της...